Behawioryzm to bardzo ważne zagadnienie w psychologii, które dziś szczegółowo omówimy. Dowiedz się czym jest behawioryzm, jakie są jego rodzaje, czołowe idee i kto jest uważany za przedstawiciela behawioryzmu.
Czym jest behawioryzm? Definicja pojęcia
Behawioryzm to główny kierunek w psychologii, który zajmuje się badaniem zachowań. Jego głównymi przedstawicielami są John B. Watson i Burrhus Frederic Skinner. Behawioryści uważają, że zachowania można wyjaśnić przez ich skutki, a nie przez wewnętrzne stany psychiczne. Behawioryzm kładzie nacisk na badanie zachowań obserwowanych i możliwych do pomiaru, a nie na wewnętrzne stany psychiczne. Według behawioryzmu zachowanie jest wynikiem kształtowania się (uczenia się) przez nagrodę lub karę. Konsekwencje zachowań (nagroda lub kara) wpływają na to, czy dane zachowanie się powtórzy.
Według behawioryzmu ludzkie zachowanie jest kształtowane przez środowisko, w którym się ono rozwija. Doświadczenia, jakie człowiek ma w okresie dzieciństwa, mają duży wpływ na jego późniejsze zachowanie. Behawioryści uważają, że wszelkie zachowania można wyuczyć. Dlatego też ich metody są często stosowane w edukacji i szkoleniach. Behawioryzm jest bardzo ważnym kierunkiem w psychologii, ponieważ pomaga nam lepiej zrozumieć zachowania.
Rodzaje behawioryzmu
Pierwszym i najbardziej znanym rodzajem behawioryzmu jest behawioryzm klasyczny, który zakłada, że wszystkie zachowania człowieka są wyuczone przez konsekwencje ich wykonywania. Jeśli zachowanie przynosi pożądane skutki, człowiek będzie je powtarzał, jeśli nie – będzie je modyfikował lub porzucał.
Kolejnym rodzajem behawioryzmu jest behawioryzm wyuczonego bezradności. Jest on oparty na tym, że człowiek uczy się, że niektóre sytuacje są beznadziejne i nie ma sensu ich zmieniać. Przykładem takiego zachowania może być uczenie się, że w szkole nie ma sensu się starać, bo i tak nie osiągnie się dobrych ocen.
Ostatnim rodzajem behawioryzmu, który omówimy, jest behawioryzm poznawczy. Jest on oparty na tym, że człowiek uczy się przez doświadczenie i obserwację. Przykładem takiego zachowania może być uczenie się, że nie wolno kłamać, bo to prowadzi do konsekwencji, które są nieprzyjemne.
Główni przedstawiciele behawioryzmu
Behawioryzm to jedna z najpopularniejszych teorii psychologicznych. Praktycznie każdy psycholog i psychoterapeuta jest behawiorystą. Wymienia się trzech głównych przedstawicieli tego kierunku: Johna B. Watsona, Burrhusa F. Skinna i Pavlovia.
John B. Watson urodził się w 1878 roku w USA. W 1901 roku ukończył studia na Uniwersytecie Johns Hopkins. W tym samym roku rozpoczął pracę na tym uczelni, a następnie pracował w Instytucie Yerkesa dla Małp i Szczurów. W 1913 roku Watson opublikował swoją książkę „Psychologia jako nauka o zachowaniu się”. W książce Watson stwierdził, że nauka ta powinna skupiać się wyłącznie na obserwowalnych zachowaniach, a nie na wewnętrznych doświadczeniach człowieka.
Burrhus Frederic Skinner urodził się w 1904 roku w USA. W 1926 roku ukończył studia na Uniwersytecie Harvarda. W tym samym roku rozpoczął pracę na tym uczelni, a następnie w Instytucie Radcliffe. W 1938 roku Skinner opublikował swoją książkę „Wpływ stymulacji środowiskowej na zachowanie się”. W książce Skinner stwierdził, że zachowanie człowieka jest wynikiem oddziaływania środowiska na niego.
Iwan Pawłow urodził się w 1849 roku w Rosji. W 1875 roku ukończył studia na Uniwersytecie Petersburgu. W tym samym roku rozpoczął pracę na tym uczelni, a następnie w Instytucie Botanicznym. W 1883 roku Pavlov opublikował swoją książkę „O zachowaniu się żołądków u małych zwierząt”. W książce Pavlov stwierdził, że zachowanie zwierząt jest wynikiem reakcji na bodźce środowiskowe.
Czołowe idee behawioryzmu
Behawioryzm to jedna z najpopularniejszych i najważniejszych teorii w psychologii. Praktycznie wszyscy psychologowie behawioryści stosują behawioryzm w swoich badaniach i praktyce. Behawioryzm jest głównie zainteresowany zachowaniami człowieka, a nie jego wewnętrznymi stanami, takimi jak myśli czy uczucia. Psychologowie behawioryści uważają, że zachowania człowieka są nauczane przez konsekwencje, które ich poprzedzają. Jeśli zachowanie jest wynagradzane, to jest ono prawdopodobniejsze, że się powtórzy. Natomiast, jeśli jest karane, to jest mniej prawdopodobne, że się powtórzy.
Behawioryści uważają, że każde zachowanie człowieka można wytrenować, a także wyeliminować za pomocą odpowiednich metod nauczania. Dlatego właśnie behawioryzm jest często stosowany w terapii behawioralnej, która pomaga ludziom radzić sobie z różnymi problemami behawioralnymi.
Behawioryzm jest jedną z najważniejszych i najpopularniejszych teorii w psychologii, ponieważ jest skuteczny i praktyczny. Dzięki behawioryzmowi możemy lepiej zrozumieć zachowania człowieka, a także je skutecznie zmienić.
[…] Behawioryzm – czym jest, na czym polega? […]
[…] Behawioryzm – czym jest, na czym polega? […]