Pierwsza pomoc w każdym przypadku: zasłabnięcia, obrażenia, podtopienia, porażenie prądem, AED

Pierwsza pomoc może uratować komuś życie. Czy wiesz, w jaki sposób udzielić pierwszej pomocy potrzebującemu? Z tego artykułu dowiesz się, w jaki sposób pomóc osobie po zasłabnięciu, jak wykonać masaż serca, w jaki sposób ułożyć ciało zanim przyjedzie pomoc medyczna.

Pierwsza pomoc podstawowe zasady

Często wydaje nam się, że sytuacje w których trzeba będzie udzielić komuś pierwszej pomocy nie dotyczą nas. A jednak wypadki zdarzają się każdego dnia w każdym miejscu na świecie. Pierwsza pomoc przedmedyczna może uratować komuś życie, zanim na miejsce zdarzenia zdąży dojechać pogotowie. Czym jest pierwsza pomoc? Polega ona na natychmiastowej osobie poszkodowanej, najczęściej stosuje się ją po wypadku, urazie lub nagłej chorobie. Podstawowe kroki udzielaniu pomocy to:

• ochrona życia poszkodowanego,
• obserwator
• ratownik
• upewnienie się, że miejsce zdarzenia jest bezpieczne,
• zapewnienie ulgi w bólu
• zapobieganie pogorszenia się stanu osoby poszkodowanej. 

Zakres udzielania pierwszej pomocy jest zróżnicowany i zależny od okoliczności i zdarzenia, o czym mówimy w dalszej części artykułu.

Schemat udzielania pierwszej pomocy krok po kroku

Pierwszym istotnym krokiem w chwili zdarzenia, jest wołanie o pomoc. Należy bezzwłocznie zwrócić uwagę osób w otoczeniu z kilku powodów. Jednym z nich jest szansa, że ktoś może wesprzeć Ciebie w udzielaniu pierwszej pomocy zanim dojedzie karetka pogotowia. Drugim powodem jest natychmiastowe wezwanie karetki, jeśli stan poszkodowanego będzie tego wymagał.

Pierwsza pomoc schemat

• Zbadanie terytorium – kiedy już zwróciłeś uwagę i zawołałeś pomoc, upewnij się że udzielenie pierwszej pomocy nie będzie stanowiło dla Ciebie zagrożenia życia. Chodzi o to, aby sprawdzić, czy w pobliżu nie ma płomieni, toksycznych oparów. W przypadku, gdy do wydarzenia dochodzi np. na lodzie należy sprawdzić, czy lód jest wystarczająco twardy, aby nie doszło do pęknięcia go na skutek czego sam możesz ulec wypadkowi.
• Ocena sytuacji – w przypadku, gdy poszkodowany jest przytomny należy natychmiast zapytać, co się stało. Niezbędne jest także pozyskanie informacji na temat ewentualnych uczuleń, zażywanych leków lub choroby. Informacje warto zapisać, aby móc przekazać je ratownikom. Następnie ustal, czy sytuacja wymaga pierwszej pomocy i w przypadku niewielkiej rany, należy ją oczyścić i opatrzeć.
• Ocena funkcji życiowych – jeśli poszkodowany nie jest przytomny należy sprawdzić czy jego drogi oddechowe są drożne, czy oddycha. W tym celu upewnij się, czy język ofiary nie zapadł się na tylną ścianę gardła. Należy ocenić stan przytomności osoby, której udzielamy pomocy, sprawdzamy to poprzez krótkie komendy, lekkie potrząsanie, aby sprawdzić czy reaguje na komendy. Sprawdź oddech poszkodowanego – czyli ruch klatki piersiowej, aby upewnić się, że oddycha. Pochyl się nad twarzą osoby, której udzielasz pomocy oceniając, czy słyszysz wydychane powietrze oraz czy czujesz na policzku jego oddech. Następnie zdecyduj, czy w obecnym stanie poszkodowanego, można go przenieść w inne miejsce. Jeśli posiada obrażenia pleców, głowy lub szyi, nie należy go przenosić, ponieważ każdy ruch może stanowić dla niego pogorszenie stanu zdrowia, a nawet utratę życia. Przeniesienie poszkodowanego może odbyć się tylko, gdy ta czynność nie zagraża jego zdrowiu i życiu.
• Bezpośrednia pomoc – kiedy osoba poszkodowana potrzebuje pomocy, należy niezwłocznie rozpocząć szereg czynności opisanych w powyższych punktach, dopiero gdy ocenisz, że wymagana jest profesjonalna pomoc medyczna, pogotowie wezwij po udzieleniu poszkodowanemu pierwszej pomocy. Jeśli wokół Ciebie są inni świadkowie zdarzenia, poproś jedną z osób, aby zadzwoniła po pomoc, a sam przystąp do udzielania pierwszej pomocy poszkodowanemu.

Pozycja bezpieczna jak prawidłowo ją wykonać?

Pozycja bezpieczna jest podstawową czynnością, która zapobiega zachłyśnięciu i zakrztuszeniu u osoby nieprzytomnej. Kiedy poszkodowany leży na plecach, niesie to zagrożenie zachłyśnięcia się językiem, śliną, wymiocinami lub krwią. Czynność ta zapobiega zatem zapadaniu się języka, a jednocześnie zmniejsza ryzyko zachłyśnięcia się podczas wymiotów i zapewnia stabilne ułożenie ciała. Ponadto umożliwia łatwiejsze sprawdzanie, czy poszkodowany oddycha.

Pozycja bezpieczna prosta krok po kroku

Jakie czynności należy wykonać, aby prawidłowo ułożyć ciało poszkodowanego w pozycji bezpiecznej?

1. Jeśli poszkodowany posiada okulary, należy mu je ściągnąć.
2. Uklęknij przy poszkodowanym i wyprostuj jego nogi.
3. Udrożnij jego drogi oddechowe poprzez odgięcie głowy i wysuniecie żuchwy.
4. Rękę poszkodowanego, która jest bliżej Ciebieułóż pod kątem prostym w stosunku do ciała. Następnie zegnij ją w stawie łokciowym, z dłonią zwróconą ku górze.
5. Drugą rękę (która jest dalej od Ciebie) połóż w poprzek klatki piersiowej, a grzbiet jego dłoni przytrzymaj przy jego policzku.
6. Nogę, która jest w dalszej odległości od Ciebie, chwyć nad kolanem i pociągnij do góry, pozostawiając stopę na podłożu.
7. Następnie pociągnij tę nogę poszkodowanego tak, aby obrócić poszkodowanego do siebie.
8. Ułóż kończynę, za którą obracałeś poszkodowanego w taki sposób, żeby jego kolano znajdowało się pod kątem prostym w stosunku do ciała.
9. Głowę poszkodowanego odegnij delikatnie do tyłu.

Należy również regularnie sprawdzać, czy poszkodowany oddycha, a także kontrolować krążenie w niżej ułożonym ramieniu. Jeśli na pomoc będziesz musiał poczekać dłużej niż 30 minut, po tym czasie odwróć poszkodowanego na drugi bok. Dzięki temu zwolnisz ucisk na leżące niżej ramię.

Rękoczyn Heimlicha jak wykonać 

Rękoczyn Heimlicha lub manewr Heimlicha to metoda udzielania pierwszej pomocy w przypadku zadławienia. Kiedy do dróg oddechowych dostanie się ciało obce, należy ucisnąć przeponę osoby poszkodowanej w taki sposób, aby ciało obce wydostało się z układu oddechowego. W przypadku, gdy do zadławienia dojdzie u osoby dorosłej i świadomej (zdrowej), w pierwszej kolejności powinna pochylić ciało do przodu i próbować wykrztusić ciało obce. Można pomóc jej poprzez uderzenia dłonią w jej plecy, między łopatkami. Jeśli jednak to działanie nie przynosi oczekiwanego rezultatu lub poszkodowany jest nieprzytomny, należy wykonać rękoczyn Heimlicha. Jak prawidłowo wykonać manewr Heimlicha?

1. Obejmij osobę poszkodowaną na wysokości pasa stając za nią i pochylając ją lekko do przodu.
2. Jedną dłoń zaciśnij w pięść i obejmij ją drugą dłonią. Następnie bardzo energicznie uciśnij przeponę w swoim kierunku i lekko do góry.
3. Dłonie powinny być umiejscowione pomiędzy wyrostkiem mieczykowatym a pępkiem.

Tak wykonany manewr powinien doprowadzić do wykrztuszenia ciała obcego z dróg oddechowych. Rękoczyn Heimlicha można wykonywać pięć razy z rzędu, a następnie zrobić przerwę w manewrze i poklepywać plecy poszkodowanego. Po tej czynności można ponownie wykonać chwyt.

Omdlenia a zasłabnięcia czym się różnią?

Omdlenia i zasłabnięcia są często używane zamiennie, jako synonimy. Są to jednak dwa zupełnie różne stany, choć jedno może prowadzić do drugiego. Omdlenie to stan utraty przytomności. Natomiast zasłabnięcie może objawiać się poprzez zawroty głowy, mdłości, zimne poty, problemy ze wzrokiem, zaburzenia świadomości, spadek napięcia mięśni. Omdlenie trwa do kilkunastu sekund, jest krótkotrwałą utratą przytomności. Może charakteryzować się bladością twarzy, sinymi wargami, a także zimnymi potami. Po upadku na ziemię osoba omdlała pozostaje bez ruchu, jej ciało jest wiotkie, a ponadto ma chłodne kończyny i słabe tętno. W przypadku omdlenia wykonujemy podstawowe czynności z pierwszego akapitu artykułu Pierwsza pomoc podstawowe zasady.

Zasłabnięcia jak udzielić pierwszej pomocy

Pierwsza pomoc w przypadku zasłabnięcia powinna być wykonywana według następującego schematu:

1. Ułóż poszkodowanego na wznak, czyli w pozycji leżącej na plecach z uniesionymi nad poziom tułowia nogami.
2. Jeśli z jakiś powodów nie można wykonać tej pozycji, osoba która uległa zasłabnięciu powinna przyjąć pozycję siedzącą z pochyloną głową i oparciem łokci lub rąk o uda lub kolana. Wyżej wymienione pozycje sprzyjają wyrównaniu ciśnienia tętniczego.
3. Warto zapewnić osobie po zasłabnięciu dostęp do świeżego powietrza – otwórz więc okno, jeśli do zdarzenia doszło w zamkniętym pomieszczeniu. Jeśli wydarzyło się to na otwartej przestrzeni, a wokół jest tłum gapiów należy poprosić ich o wycofanie się, tak aby poszkodowany mógł zaczerpnąć powietrza.
4. Dodatkową czynnością umożliwiającą pomoc poszkodowanemu, jest rozpięcie jego ubrań przy szyi bądź ściągnięcie szalika lub innej części odzieży, która może zaciskać się wokół szyi.

Do zasłabnięcia może dojść z wielu różnych powodów, m.in.:

• nagłe spadki ciśnienia tętniczego krwi przez zaburzenie rytmu pracy serca,
• wysoka temperatura lub duszne pomieszczenie,
• odwodnienie,
• spadek stężenia cukru we krwi,
• zatrucia używkami, a także dwutlenkiem węgla lub odurzenie zapachem,
• skrajne stany emocjonalne.

Obrażenia kości i stawów pierwsza pomoc

Urazy kostno-stawowe to złamania, zwichnięcia i skręcenia. Czym się różnią?

• Złamanie – to przerwanie ciągłości kości. Złamanie może być wywołanie przez wypadek lub uraz, ale także przez chorobę, jak osteoporozę. W tym drugim przypadku, do złamania może dojść pod pod wpływem ciężaru własnego ciała, tak jak przy zmianie pozycji przy podnoszeniu się. Wśród rodzajów złamań, wyróżniamy: złamanie zamknięte, kiedy złamane kości pozostają pod skórą oraz złamanie otwarte, gdy kość przebija tkankę skórną.
• Zwichnięcie lub skręcenie – podczas gdy złamania dotyczą kości, zwichnięcia i skręcenia związane są z urazami stawów. Do tych urazów dochodzi, gdy staw jest przy nadmiernym niefizjologicznym przegięciu lub odkręceniu.

Pierwsza pomoc przy złamaniach

W przypadku złamania zamkniętego uwidoczniamy i unieruchamiamy miejsce złamania, a następnie udajemy się do ambulatorium urazowego/szpitala jeśli poszkodowany nie ma większych trudności z poruszaniem się. W innym przypadku może być niezbędne wezwanie pomocy medycznej na miejsce wypadku. Kiedy dochodzi do złamania otwartego należy postępować w następujący sposób:

• uwidocznić i unieruchomić złamaną część ciała,
• założyć opatrunek (najlepiej jałowy),
• ustabilizować miejsce złamania,
• wezwać pomoc medyczną.

W przypadku złamań otwartych najczęściej dochodzi do leczenia operacyjnego.

Pierwsza pomoc przy kwrotoku

Krwotok to utrata krwi, która spowodowana jest chorobą lub urazem. W wyniku czego, uszkodzeniu ulegają naczynia krwionośne. W przypadku uszkodzonej tętnicy, mówimy o krwotoku tętniczym, zaś gdy zostaje uszkodzona żyła mamy krwotok żylny. Pierwsza pomoc przedmedyczna dotyczy głównie krwotoków zewnętrznych, ponieważ zatamowanie wewnętrznego krwotoku możliwe jest tylko z użyciem specjalistycznego sprzętu szpitalnego. Rozpoznanie krwotoku, nie jest trudne. Oczywiście głównym jego objawem jest wypłynięcie krwi. Jeśli krew ma barwę jasnoczerwoną i wypływa z rany pulsującym strumieniem, jest to krwotok tętniczy. Krew ciemnoczerwona, która wypływa z rany wolno i jednostajnie wskazuje na krwotok żylny. W obu przypadkach zatamowanie krwotoku powinno nastąpić jak najszybciej, ponieważ może doprowadzić nawet do śmierci poszkodowanego.

Tamowanie krwotoku

Przy tamowaniu krwotoku, należy w pierwszej kolejności zadbać o swoje bezpieczeństwo. Przez kontakt z krwią możesz zarazić się poważnymi chorobami. Dlatego przede wszystkim załóż rękawiczki jednorazowe lub worek foliowy, w którym nie ma otworów przez które krew mogłaby dostać się do środka. Uważaj, aby krew nie dostała Ci się do oka, nosa lub ust. W przypadku, jeśli nie możesz zabezpieczyć się przed kontaktem z krwią, instruuj poszkodowanego w jaki sposób sam, może zatamować krwotok udostępniając mu opatrunek.

Jak zatamować krwotok?

Jeśli możesz zatamować krwotok u poszkodowanego, wykonaj następujące kroki:

1. Gdy jest to możliwe, poproś poszkodowanego, aby usiadł, a Ty sam klęknij przy nim.
2. Uciśnij bezpośrednio miejsce krwawienia za pomocą opatrunku lub ręki. Opatrunkiem może być gaza jałowa, zwinięty bandaż, ale także części garderoby, jak zwinięte skarpety, czy koszulka. Chłonne materiały, jak ręczniki nie tamują krwawienia tylko chłoną krew – dlatego nie stosuj ich.
3.  Umocuj opatrunek bandażem, nie zmniejszając ucisku na ranę. Jeśli nie potrafisz lub nie możesz założyć opatrunku, uciskaj ranę ręcznie.
4. Jeśli mimo założenia opatrunku, krew dalej leci, popraw ucisk i dokładaj kolejne warstwy opatrunku. Nie zwalniaj ucisku.
5. Pamiętaj, aby zadzwonić na pogotowie i ustaw telefon na tryb głośnomówiący. Dzięki temu dyspozytor będzie mógł Ciebie poinstruować do czasu przyjazdu pogotowia.

Krwotok z nosa

W przypadku, jeśli mamy do czynienia z krwotokiem z nosa, poproś poszkodowanego, aby usiadł na ziemi z głową pochyloną do przodu. Następnie poleć, aby zacisnął dwoma palcami z obu stron skrzydełka nosa przez 10 min. W przypadku jeśli bierze leki przeciwkrzepliwe, zacisk powinien trwać 20 minut. Poinformuj poszkodowanego, aby nie połykał krwi, ale ją wypluwał. W przypadku trudności z zatamowaniem krwotoku, bladnięciem, dużym osłabieniem lub utratą przytomności, koniecznie zadzwoń po pogotowie.

Podtopienia – pierwsza pomoc przy podtopieniu

Jeśli jesteś świadkiem sytuacji, w której osoba przebywająca w wodzie tonie. Przede wszystkim oceń, czy jesteś w stanie jej sam pomóc – wezwij ratownika wodnego lub medyka, wołaj po pomoc. Ktoś w otoczeniu może wesprzeć Ciebie w ratowaniu poszkodowanego. W jaki sposób rozpoznać, że osoba przebywająca w wodzie się topi? Osoba topiąca się nie krzyczy, ponieważ jest zachłyśnięta wodą. Natomiast może wykonywać nieskoordynowanych ruchy rękami, zaś nogi są nieruchome a tonący znajduje się w pozycji pionowej. Jeśli wiesz, że jesteś w stanie pomóc tonącemu, aby odholować go na brzeg, pamiętaj że tonący często jest bardzo spanikowany i może ciągnąć pod wodę ratującego.

Podtopienia – pomoc krok po kroku

Poszkodowanego należy wyciągać z wody w pozycji poziomej z obniżoną głową. Następnie konieczne jest zabezpieczenie kręgosłupa szyjnego, ponieważ u podtopionych zawsze należy podejrzewać uraz kręgosłupa. Jeśli odholowano tonącego na brzeg, należy wykonać następujące kroki:

• Sprawdź, czy poszkodowany jest przytomny.
• Jeśli nie jest, udrożnij drogi oddechowe bez odchylania głowy do tyłu i sprawdź oddech. Brak oddechu wymaga wykonania resuscytacji krążeniowo-oddechowej, czyli 2 wdechy ratownicze i 30 uciśnięć klatki piersiowej, wykonywane naprzemiennie.
• Jeżeli poszkodowany oddycha, należy ułożyć go w pozycji bocznej, z głową nieco powyżej tułowia.
• Wezwij pomoc medyczną i zabezpiecz poszkodowanego przed utratą ciepła.

Utonięcie wtórne i suche

Suche utonięcie pojawia się w ciągu godziny od zdarzenia i charakteryzuje się takimi objawami, jak: problemy z oddychaniem, kaszel, duszności, ból w klatce piersiowej, pobudzenie i rozdrażnienie, bardzo duża senność i zmęczenie. Wtórnie utoniecie występuje od kilku do kilkudziesięciu godzin od dostania się wody do płuc. Dlatego osoba poszkodowana musi być pod obserwacją lekarza po wypadku. Niekiedy niezbędne może być zastosowanie leków przeciwobrzękowych, a nawet podłączenie do aparatury podtrzymującej życie.

Zawał serca pierwsza pomoc

W przypadku zawału serca, należy bezzwłocznie zareagować. Z zawałem serca mamy do czynienia, gdy u chorego występują takie objawy, jak: silny ból w klatce piersiowej, który często promieniuje do szyi, lewego ramienia, a czasem brzuch. Często występują także: duszności, bladość, poty, kołatanie serca, przyspieszenie bicia serca, omdlenie, ból brzucha, nudności, stan podgorączkowy. W przypadku wystąpienia u pacjenta zawału serca, należy w pierwszej kolejności wezwać pogotowie, a następnie udzielić potrzebującemu pierwszej pomocy.

Zawał serca pierwsza pomoc krok po kroku

Poszkodowanego należy ułożyć w pozycji półsiedzącej z nieznacznie uniesionym tułowiem. Jego plecy powinny być oparte o stabilne i wygodne oparcie.

• Następnie poluzuj ubranie, aby ułatwić oddychanie. Możesz w tym przypadku rozpiąć pasek u spodni, biustonosz, zdjąć krawat i otworzyć okna.
• Przykryj poszkodowanego kocem, aby zadbać o jego komfort cieplny.
• Nie należy podawać osobie z podejrzeniem zawału serca czegoś do picia i jedzenia. Jeśli jest taka możliwość, a pacjent jest przytomny można podać mu leki ograniczające postęp martwicy serca oraz aspirynę.
• W przypadku zatrzymania czynności życiowych, bezzwłocznie należy rozpocząć resuscytację oddechowo-krążeniową do czasu przyjazdu karetki pogotowia. W tym celu zapleć palcami dłonie leżące jedna na drugie na środku klatki piersiowej i nie uginając łokci. Uciskaj klatkę do 1/3 jej głębokości. Resuscytację oddechową dla Twojego bezpieczeństwa powinna być wykonywana przez maseczkę ratownicza. Uciskanie klatki piersiowej wykonuj naprzemiennie z oddechem – 30 uciśnięć na 2 oddechy. Kontynuuj uciskanie z częstością 100/min do czasu przyjazdu pogotowia.

AED pierwsza pomoc

AED to automatyczny defibrylator zewnętrzny, który często znajduje się w miejscach publicznych. Stosowany jest w przypadku zatrzymania krążenia. Wyzwala impuls elektryczny w celu zatrzymania migotania komór i przywrócenia prawidłowej akcji serca. Jak postępować z AED?

• Włącz AED i słuchaj poleceń głosowych urządzenia.
• Naklej elektrody na odsłoniętą klatkę piersiową (zgodnie ze schematem na opakowaniu elektrod), czyli pod prawym obojczykiem wzdłuż tułowia i pod lewą pachą wzdłuż tułowia.
• Odsuń się od poszkodowanego, ponieważ po naklejeniu elektrod następuje analiza rytmu, w trakcie której nie wolno dotykać poszkodowanego.
• Jeśli po analizie usłyszysz komunikat: Wyładowanie elektryczne wskazane, należy odsunąć się od poszkodowanego i wcisnąć na urządzeniu przycisk wstrząs. Podczas wyładowania nie dotykaj poszkodowanego!
• Po wyładowaniu natychmiast rozpocznij resuscytacje oddechowo-krążeniową, czyli uciskanie klatki piersiowej oraz oddechy ratownicze (30 uciśnięć: 2 oddechy).
• Nie należy odklejać elektrod, ponieważ nastąpi automatyczna, kolejna analiza rytmu serca.
• Jeśli pojawi się komunikat wyładowanie elektryczne jest niewskazane, ponownie wykonaj uciskanie klatki piersiowej oraz oddechy ratownicze. Postępuj zgodnie z wyżej wymienionymi zasadami i komunikatami urządzenia, do kolejnej analizy rytmu serca i pojawienia się pomocy medycznej.

Porażenie prądem pierwsza pomoc 

Jeśli jesteś świadkiem porażenia prądem, należy zachować szczególną ostrożność. Objawami porażenia prądem są skurcze mięśni, silny ból i poparzenia skóry. Jakie kroki wykonać w przypadku porażenia prądem?

• Pod żadnym pozorem nie dotykaj poszkodowanego, zanim nie odłączysz go od źródła napięcia. W przeciwnym wypadku sam możesz ulec wypadkowi. Odłącz bezpieczniki i wyjmij wtyczkę z gniazdka urządzenia elektrycznego. Użyj do tego przedmiotu, który nie przewodzi prądu, jak kawałek plastikowego czy drewnianego kijka. Nigdy w takim przypadku, nie korzystaj z metalowych ani miedzianych narzędzi.
• Kiedy porażony prądem jest już poza zasięgiem elektryczności, sprawdź czy jest przytomny, czy oddycha i wezwij karetkę pogotowia.
• Jeśli poszkodowany jest przytomny, spokojnie poczekajcie na karetkę. Jeśli nie reaguje na pytania ani bodźce bólowe, a oddycha i możesz wykluczyć uraz kręgosłupa, ułóż go w pozycji bocznej.
• Gdy dojdzie do zatrzymania krążenia wykonaj resuscytacje oddechowo-krążeniową.
• Jeżeli stwierdzisz u poszkodowanego objawy wstrząsu, a zatem jego skóra jest blada, zimna, ma dreszcze i przyspieszone tętno, ułóż go w pozycji przeciwwstrząsowej – na plecach, z uniesionymi nogami.

Podstawy prawne udzielania pierwszej pomocy 

Udzielenie poszkodowanemu pierwszej pomocy to nie tylko kwestia sumienia, czy moralny obowiązek świadka zdarzenia. Udzielenie pierwszej pomocy jest obowiązkiem prawnym. Oczywiście obowiązek udzielania pomocy jest wtedy, gdy nie wiąże się z ryzykiem, tj. gdy osoba udzielająca pierwszej pomocy sama nie jest w sytuacji zagrożenia życia. Jeśli przykładowo nie umiesz pływać, nie rzucaj się do wody, aby uratować tonącego, ale wezwij pomoc. Prawo dotyczy więc zaniedbania udzielania pomocy, natomiast nie odnosi się w przypadkach niewłaściwego jej zastosowania. Jeśli na skutek doznanych obrażeń poszkodowany umrze, udzielający pomocy nie może być ukarana za uszkodzenia ciała lub spowodowanie śmierci. Może natomiast ponieść konsekwencje prawne za nieudzielanie pomocy. Jeśli więc jesteś świadkiem wypadku, nie odwracaj się, nie odjeżdżaj z miejsca zdarzenia, zadzwoń po pogotowie, wołaj o pomoc. Dyspozytor pogotowia do czasu przyjazdu karetki, będzie Ciebie instruował.

Obowiązek udzielania pierwszej pomocy

Zgodnie z Art. 4 ustawy o Państwowym ratownictwie medycznym:

„Kto zauważy osobę lub osoby znajdujące się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego lub jest świadkiem zdarzenia powodującego taki stan, w miarę posiadanych możliwości i umiejętności ma obowiązek niezwłocznego podjęcia działań zmierzających do skutecznego powiadomienia o tym zdarzeniu podmiotów ustawowo powołanych do niesienia pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.„

Pamiętaj zatem, że udzielenie pierwszej pomocy to Twój obowiązek – nawet jeśli nie masz możliwości i wiedzy, aby udzielić poszkodowanemu niezbędnego wsparcia, zadzwoń po pomoc – i nie bój się o nią wołać. W Twoim otoczeniu może być ktoś, kto podejmie się niezbędnych działań, które mogą uratować poszkodowanemu życie. W przeciwnym wypadku możesz ponieść konsekwencje zgodnie z artykułem 162 Kodeksu Karnego:

Artykuł 162  Kodeksu Karnego

„Kto człowiekowi znajdującemu się w położeniu grożącym bezpośrednim niebezpieczeństwem utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu nie udziela pomocy, mogąc jej udzielić bez narażenia siebie lub innej osoby na niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

Nie popełnia przestępstwa ten, kto nie udziela pomocy, do której jest konieczne poddanie się zabiegowi lekarskiemu albo w warunkach, w których możliwa jest niezwłoczna pomoc ze strony instytucji lub osoby do tego powołanej.„

Nie odwracaj się i zareaguj – możesz uratować komuś życie!